Time Square op 4 november 2008

De mensenzee. Lachende Amerikanen.

Toen de uitslag bekend werd gemaakt op Fox - die zender domineert Time Squire - werd 't een spontaan feest. Zelfs het behalen van een kampioenschap is er niet mee te vergelijken. Dansen, hossen etc.

En wij waren er bij. Dat zal ons lang heugen.

De verkiezing

Na lekker gegeten te hebben nabij het hotel op naar Times Square. We komen er om 9.00 uur plaatstelijke tijd aan. Obama staat op 150 enMcCain op circa 70. Obama stijgt snel wat tot enorm veel enthousiasme leidt bij de aanwezige New Yorkers. Op Time Square staan heel veel jongeren - ik ben net niet de oudste - en heel veel buitenlanders. Weinig oudere blanke Amerikanen. Als "oudere" blanken zijn we redelijk uniek. Al moet ik er direct bijzeggen, dat we slechts een heel klein deel van de mensenmassa kunnen zien. Wat verbazend blijft is de discipline. Een cop beveelt om een pad vrij te houden en iedereen past zich daaraan bijna zonder mokken aan.

Ik hoor net dat er zich tussen de 20.000 en 30.000 mensen waren op Times Square. Een ongelovelijk gebeuren. 't Waren bijna allemaal Obama aanhangers. Elke keer als er weer een staat naar Obama ging, werd er erg luid geschreeuwd. 't Tegenovergestelde gebeurde als er een staat naar McCain ging. Op Time Square zijn de rednecks duidelijk in de minderheid.

Tegen 11.00 uur was het zover. Obama heeft de Election 2008 gewonnen. Wat daarna gebeurde grensde aan het ongelovelijke. Mensen rennen naar buiten en beginnen spontaan te huilen. Iedereen danst en Time Square verandert in een hossende massa.

Erbij zijn. 't Is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Persoonlijk denk ik dat een grote meerderheid van de Amerikanen toe was aan wat nieuws.

't Blijft gek dat één persoon zoveel in beweging kan zetten. Daar zal nog heel veel over geschreven worden. Een afro-American die in toch redelijk korte tijd de bijna 300 miljoen Amerikanen in beweging kan brengen.

Sfeer opnamen vanuit New York

We zitten in Hotel 17 op 225 East 17th Street te New York en lopen vandaar uit naar het Empire State Building, Rockfeller Plaza en Times Square via Broadway terug naar het hotel.

Onderweg merken we dat vandaag alles in het teken staat van de

verkiezingen. 't Zindert in de stad. Lange rijen bij de stemlokalen. Jong en oud.

Eerst naar het Empire State Building. Ik ben er vaker op geweest. 't Is en blijft mooi. Je kijkt over heel Manhattan en ziet daarnaast New Jersey etc.

Gauw verder.

Elections 2008 vanuit in New York

Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Wat een gekkenhuis. En wat een volk. 't Lijkt wel of de hele wereld naar New York is gekomen.

Op Times Square en Rockerfeller Plaza is het carnaval. Iedereen is in afwachting van wat komen gaat. Ik heb nog nooit zoveel camera's bij elkaar gezien.

Het complete verslag van de avond van de uitslagen volgt nog. Al zal 't met geen woord te beschrijven zijn.

Verkiezingen in de VS op de Amerikaanse tv

24 uur per dag. Op bijna alle zenders. In het Engels, Spaans, Italiaans, Japans en wellicht Chinees of misschien Koreaans. Inmiddels weet ik van een ervaring op de University of Oklahoma dat een Chinees alleen via het Engels met een Koreaan kan communiceren!!

De zenders zijn niet alle neutraal. Fox, een zender geloof ik met een nationaal bereik is pro-McCain en Ms Palin. Ik heb nu al wel 10 keer gezien dat Obama in januari 2008 zijn twijfels heeft uitgeproken over het handhaven van de kolenmijnen in de VS. En het winnen van kolen is in twee swing states van enorm groot belang. 't Gaat om Pennsylvania en Ohio.

De andere Engelstalige zenders - CBS, NBC en CNN - vind ik allemaal redelijk neutraal. Ze laten steeds vertegenwoordigers van beide kampen aan het woord. Hoe dat op de andere talen kanalen is, weet ik niet. Ik zap er snel langs.

De verkeizingen morgen zijn spannend. Helaas hebben we er als Europeanen geen invloed op.

New York

We zijn een aantal minuten geleden in New York aangekomen. Goh, dat's een hele reis van Oklahoma via Houston naar Newark (New Jersey). Niet zo ver van de geboorteplaats van Bruce Springsteen, The Boss. Die heeft gisteren - ergens in Ohio - voorafgaande aan een toespraak van Obama een concertje gegeven. Groot nieuws in de VS. Uiteraard wwerd "This land is your land" van Pete Seeger ten gehore gebracht. Van de CD van de Bruce met de Seegers' songs uit 2006/2007?

We zitten in een Hotel 17, niet al te ver van Broadway.

De WiFi-verbinding op de 6e etage werkt er uitermate slecht dus ik moet naar beneden om wat dichter bij het ontvanger te zitten. Onhandig.

Elections 2008 "Obama - McCain" in Oklahoma

Op tv ja, in Oklahoma niet of nauwelijks. Oklahoma is een redneck state, wat betekent dat de Rebublikeinen de staat al bij voorbaat gewonnen hebben. En dus alle kiesmannen krijgen. Gevolg:

• geen of nauwelijks verkiezingsactiviteiten
• geen of nauwelijks bordjes van voor McCain/Palin of Obama/Biden in tuinen
• geen vlaggen etc. van mensen die een van de twee aanbevelen

Oklahoma is vanuit het gezichtspunt van de Elections 2008 dus borring, dus geen state om te zijn. Gelukkig vliegen we morgenochtend naar New York. Ook al geen Swing State. New York lijkt bij voorbaat gewonnen te worden te worden door de Democraat Obama.

Tulsa

Tulsa, een stad in het Noord-Oosten van Oklahoma.

Tulsa was oorspronkelijk een deel van het Indian Territory, een gebied waarnaar indianen vanuit andere delen van de Verenigde Staten gedwongen werden te verhuizen.
In 1901 werd er olie gevonden in het plaatsje Red Fork, ten zuidwesten van Tulsa. Als gevolg veranderde Tulsa van een rustig indiaans plaatsje in een boomtown die oliewerkers, zakenlieden en avonturiers aantrok. In 1905 werd er meer olie gevonden in het nabije Glenpool, waarna Tulsa een centrum werd van alle activiteiten die met de olie- en gasindustrie te maken had. Tulsa werd de "oliehoofdstad van de wereld" genoemd.

Voor mij Tulsa is de stad van de bekendste inwoner van Tulsa, Mr JJ Cale de man van de Tulsa Sound. Zie een van mijn eerste spots van deze blogspot.

Tulsa was op de zondagmiddag verlaten. Niets te doen en ook niets open. Dus na een uurtje weer terug naar Noman en daarna Oklahoma City.

Van Oklahoma naar Tulsa en terug

Vandaag een tocht gemaakt naar Tulsa, een stad op circa 200 kilometer van Oklahoma City. Je verlaat een stad en komt dan eigenlijk ineens in een gebied van bijna 200 kilometer waar bijna niemand woont. Bomen, bomen en nog eens bomen. Met bruine en gele bladeren.



De tocht erheen duurt erg lang. je kunt in je automaat alleen kijken naar datgene wat je passeert aan beide klanten van de weg. Het landschap tussen Oklahoma City en Tulsa is eigenlijk steeds hetzelfde. Eigenlijk borring.

Supporters Oklahoma en Nebraska

Het hele weekend zijn de supporters bij beide teams aan het camperen op het terrein van de collegeteam van ds University of Oklahoma, The Oklahoma Sooners. Kijk eens aan. Ze drinken gezamenlijk (meerdere) potjes bier, barbecuen en genieten van het leven. De supporters van het collegeteam van de University of Nebraska hebben bijna 1000 miles gereden om 4 uur te "genieten" van een wedstrijd.

Route 66

Eindelijk heb ik dan een keertje over een deeltje van de Route 66 gereden. En wel in Oklahoma.

Route 66 (US66) was een historische autoweg in deVS, die begon in Chicago en eindigde aan het strand in Santa Monica bij Los Angeles. De totale lengte was 3940 km. US66 loopt door Illinois, Missouri, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona en Californië.

't Is niet meer mogelijk om Route 66 helemaal van Chicago naar Los Angeles te rijden.

Oklahoma State

Buiten Oklahoma City en Norman is er in deze regio van Oklahoma state eigenlijk helemaal niets tot aan de grens met Texas. met als kateristieken:

• verwaarloosde boerderijen - 20-30% for sale
• lege dorpjes
• vervallen woonwijken
• Eindeloze wegen waarop je soms km's niemand tegen komt.

Het contrast tussen de stad en het platteland is enorm.